weekend jungle

7 en 8 mei
Dag 7 en 8

5:30 gaat de wekker, vandaag 3 uur rijden naar Bukit Lawang. Een jungle waar apen en orang-oetangs nog te zien zijn. Onze gastheren Irfan en Ocah staan op tijd klaar. Na een snel ontbijt gaan we op pad. Het eerste stuk vlot erg goed, maar hoe dichter we in de buurt komen hoe slechter de weg wordt. Hier klagen ze niet dat een auto trilt bij 120 km/h. Deze snelheden worden hier niet gehaald. Na een lange rit, waarbij Bert nog een gebruik maakt van de toilet in een Moskee, toch aangekomen bij ons reisgids. Eerst snel een lunch en daar gaan we.

Vrij snel moeten we steil omhoog. Dat met de warmte en de luchtvochtigheid zorgt ervoor dat we rustig aan doen. Het voelt er als het vlinderparadijs in menig dierentuin. De gids zegt dat we een kans hebben van 80% om een orang-oetang te zien. Vrij snel is het raak, een mannetje hoog in de boom. Je kunt ze ruiken, net als een paard. Wel logisch als je bedenkt dat beide vegetariër zijn. Deze bleef hoog in de boom zitten. Toen hij uiteindelijk naar beneden kwam moesten wij weg, het schijnt dat mannetjes nogal eens agressief kunnen zijn. Net als in de echte mensenwereld.

Ze zijn dan ook voor 95% gelijk aan ons. Een vrouwtje kan 3 keer een kind krijgen. Deze blijft bij haar totdat het een jaar of zeven oud is. Dan moet het op eigen benen kunnen staan. Hierna gaat het vrouwtje in de meno pauze. En ze kunnen net als wij tussen de 80 en de 90 jaar worden. Een eindje verder meer geluk. Een vrouwtje met kind. Onze gids heeft bananen bij zich en deze laat zich makkelijk lokken. Leuk om te zien. Veel foto’s en video’s gemaakt. Onze gids vindt dat we geluk hebben.

Maar dat geluk houdt niet op. Later nog een jonkie van 6 jaar. Deze werd een beetje brutaal en probeerde zelf de tas al open te maken. Weer een eindje verder nog een vrouwtje met een kind. Hetzelfde verhaal en deze staat ook op foto en video. Doordat er geen stukje pas recht is en de hellingen steil zijn kiezen we na de lunch voor de “short cut”. Dit mag dan wel korter zijn maar niet prettiger om te lopen. Elke keer als we vragen hoe lang het duurt zegt de gids nog 10 minuten. Als we dit 4 keer hebben gehoord gaat zijn geloofwaardigheid behoorlijk achteruit. Maar omdat hij de weg kent volgen we gedwee.

Na veel zweet en veel verbruikte energie komen we aan bij ons kamp. Volgens Abok een tent vlakbij de rivier. Wij vinden het een hok van landbouwplastic. Op de houten vloer een matje van nog geen cm dik. We hebben zin in de nacht. Terug kunnen we ook niet meer, dan maar het beste ervan maken. Snel de spullen aan de kant en de rivier om af te koelen. Door de warmte zijn we ook inwendig behoorlijk opgewarmd. Door in de rivier te springen koelen we behoorlijk af. Nu begint het te regenen, niet even maar wel 5 uur aan één stuk. Relaxen in het kamp is er niet bij, gezellig met zijn zessen in een hut van plastic. Echt vakantie.
Na het eten wat spelletjes gedaan met de magiër. Dit is de assistent van de gids en hij kent een aantal trucjes met luciferstokjes. Erg gezellig, hebben we het toch vol kunnen houden tot 20:30. Dan toch echt gaan slapen. Lekker slapen is anders, we worden gebroken wakker. Dit komt ook omdat één van onze begeleiders de muziek op zijn telefoon aanzet om in slaap te komen. Hierdoor kon hij slapen, maar lagen vijf anderen wakker. Expres geen koffie genomen. We wilden de grote boodschap graag uitstellen tot we weer in geciviliseerd gebied waren. Maar in de natuur roept de natuur. Toch heeft Richard gebruik gemaakt van de jungletoilet. Hierna een kleine wandeling naar de waterval. Bert had ook last en bleef op het kamp. Ook hij heeft gebruik moeten maken van de jungletoilet.

De waterval was leuk maar gevaarlijk met bril. Dus niet helemaal omhoog deze keer. Maar wel een lekkere massage van de harde stralen van de waterval. Hierna terug de boel inpakken. Een heerlijke fruitsalade met ananas, watermeloen, mandarijn, banaan en granaatappel staat op ons te wachten. Onze gids maakt intussen een raft van vier binnenbanden. In de middelste ringen zitten de gasten. Voorop de gids en achter zijn assistent. Zij hebben lange stokken om ervoor te zorgen dat we de rotsen niet raken. Mooi op de stroom van de rivier met regelmatig een stroomversnelling en een waterval komen we ongeschonden aan in het dorp.

Hier een lunch en dan op weg naar Medan. Weer een heel stuk slechte weg. Onderweg nog een lekkere kop koffie gedronken. We zijn blij dat we terug zijn in de bewoonde wereld. Wetend dat er vanavond een lekker bed op ons wacht doet ons al genieten. Een enorme regenbui maakt het nog spannend. De straten staan volledig blank. Dit heeft weer een stroomstoring tot gevolg. Generator aan en het huis is weer voorzien van licht. Het zorgt er wel voor dat we internet-loos zijn. Met pijn en moeite kunnen videobellen met het thuisfront. Nog een heerlijke maaltijd thuis bij Mr. Abok. Babi ketjap, foe yong hai en drie soorten saté. Erg lekker. En lekker vroeg liggen wij in ons bed.